Suyun evin temelinden yürüyerek duvarlar içinde yükselmesine “kapilarite” sebep oluyor; yani yapı malzemesi içindeki incecik yollardan su yer çekimine meydan okuyarak ilerliyor. Bir küp şekerini yarısına kadar çaya batırdığınızda, çayın şekerin içinde yukarı doğru çıkışını düşünmek kapilariteyi anlatmanın en kolay yolu. Ağaçlar kapilarite ile suyu topraktan gövdeleri boyunca yukarı iletirken, duvarlar da (özellikle tuğla, briket ve hatta taş) şeker gibi suyu çekiyor.
Ağaca can veren bu özellik, duvarları nemle çürütebiliyor. Nemin 1,5 metre yükselmesi şaşırtıcı değil. Duvarınızı kaplayan malzemeler (sıva, yalıtım, sidding vb) duvarın güneşlenmesini ve nemin kurumasını engelledikçe, nem daha da yükseklere tırmanabiliyor. İşte size duvar kaplamalarına karşı bir kez daha temkinli yaklaşma sebebi.
Ne yapılabilir? Bunun doğal bir yolunu bulamadım. Suyun veya nemin çıkışını durduracak su geçirmez petrol türevi malzemeler (membran deniyor) var. Bunlar, toprak yüzeyinden en az 15 cm yükseklikte, temel duvarı ve evin duvarı arasına (tabiki yatay olarak) seriliyor. Yapıştırmak için ikişer cm kalınlıkta iki beton yüzey arasına alabilirsiniz.. Evet yine beton!
Bu arada son bir şey, kapilariteyi keşfeden kim biliyor musunuz? Leonardo da Vinci.
küçük evim'in güncesi 